Od 1 stycznia 2015 roku weszła w życie nowelizacja ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.
Ustawa zawiera między innymi wytyczne dotyczące pakietu onkologicznego i kolejkowego. Pacjent, który zgłosi się do swojego lekarza rodzinnego z nietypowymi objawami, a lekarz POZ będzie podejrzewać u pacjenta chorobę nowotworową, zleci wykonanie podstawowych badań diagnostycznych i zdecyduje, czy skierować go do specjalisty. Będzie miał na to 2 tygodnie. Podczas pierwszej wizyty lekarz POZ, może wystawić pacjentowi tzw. Kartę onkologiczną. Lekarze będą mogli wystawić pacjentowi skierowania na badania specjalistyczne. Z wynikami badań pacjent zgłasza się do lekarza onkologa, który w zależności od sytuacji zdrowotnej prowadzi leczenie pacjenta. Kolejne 2 tygodnie (nie dłużej) ma zająć wczesna diagnostyka na poziomie specjalisty. W przypadku potwierdzenia podejrzenia choroby następne 2 tygodnie mają być przeznaczone na pogłębioną diagnostykę, w czasie której zostanie określony rodzaj nowotworu, zaawansowanie choroby, miejsca przerzutów itp. Zdiagnozowany pacjent trafi pod opiekę konsylium specjalistów i dostanie opiekuna, który będzie nadzorował leczenie. Od momentu skierowania na badania do momentu postawienia diagnozy nie może minąć więcej niż 9 tygodni. Jest to tzw. szybka terapia onkologiczna. Dzięki niej pacjent nie będzie musiał czekać w kolejkach na szczegółowe badania, a także na wizytę u specjalisty onkologa. Uzyskanie przez pacjenta Zielonej Karty, czyli Karty onkologicznej zapewni mu priorytetowe traktowanie we wszystkich placówkach. Karta jest własnością pacjenta. Pełni ona rolę skierowania oraz dokumentuje proces diagnostyki i leczenia, aż do momentu powrotu pacjenta do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej po zakończeniu leczenia. Pacjent objęty diagnostyką mającą na celu rozpoznanie nowotworu złośliwego jest wpisywany u świadczeniodawcy na odrębną listę oczekujących na udzielenie świadczenia. Wybór miejsca leczenia zależy od pacjenta.
Nowością od 1 stycznia 2015 roku są też elektroniczne listy oczekujących, przekazujące informacje od podmiotów leczniczych raz w tygodniu o pierwszym wolnym terminie udzielenia świadczenia do rejestru NFZ. Informacja o pierwszym wolnym terminie udzielenia świadczenia sporządzona jest w podziale na kategorie medyczne: przypadek pilny, przypadek stabilny. Pacjent ma możliwość wyboru specjalisty, który najszybciej go przyjmie. W celu otrzymania danego świadczenia medycznego, pacjent może wpisać się na jedną listę oczekujących u jednego Świadczeniodawcy. Informacja wraz z liczbą osób oczekujących, liczbą osób skreślonych z listy z powodu wykonania świadczenia oraz średnim czasem oczekiwania pacjenta będzie publikowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia w Ogólnopolskim Informatorze o Czasie Oczekiwania na Świadczenia Medyczne.
Pacjent, który zapisał się na wizytę do specjalisty jest obowiązany dostarczyć do rejestracji oryginał skierowania, nie później niż w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę oczekujących, pod rygorem skreślenia go z listy oczekujących.
Od dnia 1 stycznia 2015 roku pacjent jest zobowiązany posiadać skierowanie do świadczeń udzielanych przez okulistę i dermatologa. Osoby, które zostały wpisane przed dniem wejścia w życie ustawy na listy oczekujących (do 31 grudnia 2014 roku) są przyjmowane bez skierowania. (w naszej przychodni nie było listy osób oczekujących). Pacjenci, którzy byli już leczeni w 2014 roku w danej poradni na tą samą jednostkę chorobową i wymagają kontynuacji dalszego jej leczenia są przyjmowani do wymienionych poradni bez skierowań do lekarza POZ.
Kolejną zmianą, która weszła w październiku 2014 roku jest wprowadzenie tzw. porady recepturowej. Oznacza ona, że pacjent, jeżeli jest to uzasadnione jego stanem zdrowia (chory przewlekle, leżący) i sytuacja taka jest odzwierciedlona w dokumentacji medycznej, może otrzymać od lekarza do 12 kolejnych recept na kolejne etapy leczenia. Pacjent taki nie będzie musiał być badany za każdym razem podczas wizyty u lekarza. Nowe przepisy umożliwią też odbieranie recepty dla pacjenta obłożnie chorego przez jego bliskich, upoważnionych przez pacjenta do odbioru recepty lub zlecenia.